Przejdź do zawartości

Pałac Sprawiedliwości w Paryżu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Palais de Justice
Ilustracja
Pałac Sprawiedliwości od bulwaru Orfèvres
Państwo

 Francja

Region

 Île-de-France

Miejscowość

Paryż

Typ budynku

pałac

Położenie na mapie Paryża
Mapa konturowa Paryża, w centrum znajduje się punkt z opisem „Palais de Justice”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „Palais de Justice”
Położenie na mapie Île-de-France
Mapa konturowa Île-de-France, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Palais de Justice”
Ziemia48°51′20″N 2°20′42″E/48,855556 2,345000
Dziedziniec Majowy
Główne wejście

Palais de Justice w Paryżu (Palais de Justice) – zespół budynków na Île de la Cité, od początku istnienia stanowiący siedzibę najważniejszych organów wymiaru sprawiedliwości we Francji. Zajmuje łącznie 1/3 powierzchni całej wyspy, między bulwarami Horloge, des Orfèvres, Harlay oraz Palais.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Budynek pierwszego Pałacu Sprawiedliwości (nazywanego też Palais de la Cité) znajdował się w Paryżu od X wieku i pełnił równolegle funkcje sądownicze, jak i był siedzibą rodziny królewskiej. Zajmował on obszar dzisiejszego Pałacu, jednak do dnia dzisiejszego zachowało się z niego skrzydło znane pod nazwą Conciergerie oraz Sainte-Chapelle. Po opuszczeniu pałacu przez Karola V obiekt stał się już wyłącznie centrum paryskiego i francuskiego sądownictwa.

W 1776 w pożarze spłonęło środkowe skrzydło gmachu, które zostało odbudowane w latach 1783-1786. W okresie od 6 kwietnia 1793 do 31 maja 1795 w obiekcie rezydował Trybunał Rewolucyjny. Z jego wewnętrznego Dziedzińca Majowego (Cour de Mai) odjeżdżały wózki wiozące skazanych na gilotynę. W czasie restauracji Burbonów i monarchii lipcowej Pałac przeszedł generalną rozbudowę pod kierunkiem Jeana Huyota, a po jego śmierci Louisa Duca i Honoriusza Daumeta. Prace z powodu trudności finansowych przeciągały się jednak; część skrzydeł pałacu normalnie funkcjonowała jako sąd najwyższy oraz sąd okręgowy dla miasta Paryża, podczas gdy pozostałe były nadal rozbudowywane. Prace trwały przez cały okres II cesarstwa i ostatecznie nigdy nie zostały ukończone. W czasie Komuny Paryskiej budowla została porzucona przez robotników, a następnie, w Krwawym Tygodniu, w kilku miejscach podpalona. Ostatecznie Daumet zakończył prace według nowego projektu w latach 1879-1883.

Obecnie w budynku rezydują: najwyższy rangą sąd cywilny we Francji, Sąd Kasacyjny (Cour de Cassation), Sąd Apelacyjny i Okręgowy dla miasta Paryża, natomiast skrzydło przylegające do bulwaru Orfèvres zajmują najwyższe urzędy policji francuskiej.

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Obiekt jest trójskrzydłowy, czterokondygnacyjny. Wejście do niego prowadzi poprzez Dziedziniec Majowy i imponujące schody z czterokolumnowym portykiem. Ostatnią kondygnację obiektu zdobią rzeźby oraz fryz. Okna, na pierwszej kondygnacji półkoliste, na wyższych nie reprezentują konkretnego stylu architektonicznego. W architekturze obiektu można odnaleźć elementy neogotyku (sterczyny, głównie w skrzydle zajmowanym przez policję) oraz neobaroku (na Dziedzińcu Majowym). Narożniki gmachu wykończone są wieżami wzniesionymi na planie czworoboku, w skrzydle od bulwaru Orfèvres dodatkową dekorację stanowi rząd rzeźb w niszach. Południowym skrzydłem zespołu jest Conciergerie.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]